Connect with us

Υπάρχουν κι ΑΥΤΕΣ οι μικρές καθημερινές χαρές

Αν είσαι από τους ανθρώπους που πιάνουν με τη μία ψιλή κουβέντα με τον απέναντί τους, που  χαιρετούν με ενθουσιασμό κάποιο συμμαθητή τους από το σχολείο αν τον δουν τυχαία στο δρόμο, που δεν κομπιάζουν όταν μιλάνε μπροστά σε κοινό, που τους αρέσει να είναι το κέντρο της προσοχής, τότε -μάλλον- εσύ κι εγώ δεν έχουμε πολλά κοινά.

Αν, πάλι, οι λέξεις “ντροπαλή”, “κλειστή”, “εσωστρεφής”, “συνεσταλμένη”, -οκ θα μιλήσω ξεκάθαρα- “εντελώς αντικοινωνική” σου θυμίζουν περισσότερο τον εαυτό σου, τότε σίγουρα θα εκτιμήσεις την ατόφια χαρά που σου προσφέρουν στιγμές όπως οι παρακάτω.

1. Όταν αυτός που παίρνεις τηλέφωνο δεν το σηκώνει.

Με θέλεις κάτι; Ειδοποίησε μέ με μήνυμα. Θέλεις να πούμε τα νέα μας; Ας κανονίσουμε μία συνάντηση. Το “Ναι, έλα θέλω να σου πω” με αγχώνει μου στερεί την ελευθερία να σκεφτώ ή να αποφασίσω τι θέλω αν πρόκειται για κάποια πρόταση. Γι’ αυτό όταν παίρνω πίσω (να δω τι με ήθελαν τέλος πάντων) και η άλλη γράμμη φαίνεται να μην είναι διαθέσιμη, ένα τεράστιο βάρος φεύγει, τα επίπεδα ηρεμίας μου επιστρέφουν (μέχρι να με ξαναπάρουν πίσω δηλαδή).

2. Όταν δεν κάθεται ΚΑΝΕΙΣ δίπλα σου στο αεροπλάνο, τραίνο, κτελ

Αυτό, αμέσως -αμέσως, έχει πάρει από πάνω σου δύο μεγάλα δεινά. Την αμηχανία που φέρνει αυτή η συνταρακτική εγγύτητα με το διπλανό και την συζήτηση (που ο άλλος πιθανότατα θα θέλει να ανοίξει) για να περάσει πιο “ευχάριστα” η ώρα.

3. Όταν τελευταία στιγμή στρέφεις το βλέμμα σου αλλού και αποφεύγεις το τυχαίο κοίταγμα με τον απέναντί σου στο μετρό/λεωφορείο/ ασανσέρ.

4. Το ασανσέρ είναι κλειστοφοβικό όχι επειδή είσαι μέσα σε έναν μικρό χώρο που ανεβοκατεβαίνει στο κενό με σκοινιά, αλλά επειδή είσαι μέσα σε ένα χώρο όπου για μερικά δευτερόλεπτα η σιωπή κάνει ΘΟΡΥΒΟ.

5. Να χτυπάει το τηλέφωνο του αφεντικού την στιγμή που έχει έρθει η σειρά σου να πεις τη γνώμη σου.

Φράσεις όπως “θα συνεχίσουμε αύριο/ θα επανέλθουμε σε αυτό άλλη στιγμή” είναι πάντα ευπρόσδεκτες.

6. Όταν οι συνάδελφοί σου στη δουλειά ξεχνάνε τη γιορτή σου/ δεν βλέπουν ότι έχεις γενέθλια στο Facebook.

Και η μέρα κυλάει κανονικά, χωρίς φασαριόζικα “Χρόνια Πολλά” που στρέφουν όλα τα βλέμματα πάνω σου, χωρίς να χρειάζεται να λες “ευχαριστώ” με μία αφύσικα χαρούμενη έκφραση στο πρόσωπό σου.

(Σε περίπτωση που το θυμηθούν)

7. Όταν αναλαμβάνει κάποιος άλλος να κανονίσει την έξοδο και να συννενοηθεί με τους υπόλοιπους.

Το να συντονίσεις μέρος και ώρα συνάντησης, όταν οι άνθρωποι που θα συμμετέχουν σε αυτή ξεπερνούν τους δύο, μοιάζει με εφιάλτης.

8. Όταν, τελικά, ακυρώνεται το πότο που είχαν κανονίσει οι φίλες σου μετά τη δουλειά  Μα τι κρίμα να μην καταφέρεις να πας κάπου που θα στέκεσαι όρθια και θα προσπαθείς να μην κοιμηθείς όρθια μετά από μία εξαντλητική μέρα.

9. Και η παρέα σου κανονίζει να βρεθείτε τελικά σπίτι

Το να μείνουμε μέσα (και ειδικά αν αυτό συμπεριλαμβάνει και φαγητό) είναι ΠΑΝΤΑ μία καλή ιδέα.

10. Όταν βρίσκεις την τέλεια δικαιολογία για να μην πας σε κάποια βαρετή κοινωνική εκδήλωση γενέθλια, εταιρικό πάρτι, γάμο που σε έχουν καλέσει

Αυτό που μέσα σου πανηγυρίζεις ενώ την ίδια στιγμή μπορεί να λες στο τηλέφωνο “Κι εγώ έχω στεναχωρηθεί δεν θα τα καταφέρω” είναι κάπως τρομακτικό. Αλλά τόσο ανακουφιστικό.

11. Όταν η επιχείρηση “Ωχ, ο/η (εδώ βάζεις το όνομα του συμμαθητή/ συμφοιτητή/ γνωστού με τον οποίο δεν έχεις τι να πεις μετά το “γεια τι κάνεις; όλα καλά;”). Δεν έχω καμία όρεξη. Κάτσε να κρυφτώ” στέφεται με επιτυχία

Το να περάσει από δίπλα σου και να καταφέρεις να μη σε δει είναι κι αυτό μία από τις μεγάλες  πρόκλησεις της ζωής.

12. Όταν φοράς τα ακουστικά για να ακούσεις μουσική.

Και νιώθεις σαν να αποσυνδέεσαι, σαν να βγαίνεις από την πραγματικότητα, ακόμα κι αν αυτή συνεχίζει να συμβαίνει γύρω σου. Αν δεν είναι αυτό ένα είδος προσωπικού αγιασμού, τότε τι;

13. Η επικοινωνία με μηνύματα ή μέιλ

Είναι 45 φορές πιο άνετο, χαλαρό και ανέμελο από το σάστισμα και το αδιέξοδο στο οποίο μπορεί να σε φέρει μία τηλεφωνική συνομιλία (βλ. Νο1). Ό,τι μπορείς να ειπωθεί με μήνυμα ή μέιλ, να λέγεται με μήνυμα ή μέιλ.

14. Το ότι μπορείς να παραγγείλεις online

Ευλογία. Τίποτα λιγότερο.

15. Και, φυσικά, το να γνωρίζεις ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν Ποιοι είναι αυτοί;

α. Αυτοί που μπορούν να αναγνωρίσουν ότι ΔΕΝ είσαι bitch, σνομπ, αγενής ή βαρετή, απλώς νιώθεις άβολα.

β. Αυτοι που δεν λένε “Άχου, κοίτα μωρέ ντρέπεται”  όταν κοκκινίζεις. Σας ευχαριστούμε.

Advertisement