14 ψυχικές παγίδες που ελέγχουν τη ζωή μας

Μερικές φορές μπορούμε να πέσουμε στην παγίδα του μυαλού μας και να πάρουμε αποφάσεις που μπορεί να αποδειχθούν εντελώς λάθος, και δεν το συνειδητοποιούμε. Κάποιες φορές, τέτοιες αποφάσεις είναι αβλαβείς, αλλά μερικές από αυτές μπορούν να οδηγήσουν σε κακές συνέπειες.

Παρακάτω θα μάθετε για αυτές τις παγίδες, ώστε  να μην αφήσετε το μυαλό να σας ξεγελάσει.

#14 Διαφορετικά κριτήρια

Συχνά προσπαθούμε να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά άλλων ανθρώπων σκεπτόμενοι ως επιχειρήματα πως φταίνε τα προβλήματα της ζωής. Αλλά όταν δικαιολογούμε τα λάθη μας, χρησιμοποιούμε περιστάσεις που δεν εξαρτώνται από εμάς. Τέτοια λάθη μας κάνουν να πιστεύουμε ότι όλοι έχουμε παρόμοιες ζωές και γι ‘αυτό είναι εύκολο να κατηγορήσουμε τους ανθρώπους γύρω μας.

#13 Μια διαμάχη για χάρη της νίκη

Οι επιστήμονες Χούγκο Μερσιέρ και Νταν Σπέρμπερ, πρότειναν μια θεωρία που ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι έχουν μάθει πώς να διαφωνούν, ώστε να έχουν την ευκαιρία να επηρεάσουν ο ένας τον άλλον. Η σύγχρονη κοινωνία βασίζεται σε αυτό, γι ‘αυτό και οι άνθρωποι δεν μπορούν να σταματήσουν να διαφωνούν, ακόμη και αν έχουν εξαντλήσει τα επιχειρήματά τους. Στην αρχαιότητα, το να χάσει κανείς σε μια φιλονικία, σήμαινε το να μειώσει την ευκαιρία να ζήσει. Γι ‘αυτό πάντα διαφωνούμε μέχρι το τέλος.

#12  Συγκρίνοντας το ασύγκριτο

Συνήθως συγκρίνουμε πράγματα που είναι εντελώς ασύγκριτα. Για παράδειγμα, υπάρχει η πεποίθηση ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα σκυλί, τόσο πιο άγριο γίνεται. Αλλά το μέγεθος ενός σκύλου δεν επηρεάζει τον χαρακτήρα ή τη συμπεριφορά του.

#11 Εμπιστεύεστε μόνο τους «ανθρώπους» σας

Από την αρχαιότητα, ηθελημένα ή απρόθυμα, διαιρούμε τους ανθρώπους σε ομάδες. Έχουμε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που βρίσκονται στην ομάδα «μας» περισσότερο: φίλοι και συνεργάτες, για παράδειγμα. Εμπιστευόμαστε λιγότερο τους ανθρώπους που βρίσκονται εκτός αυτής της ομάδας, και τους αντιμετωπίζουμε με προσοχή και καχυποψία. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «μεροληψία εντός της ομάδας»: Οι άνθρωποι υπερεκτιμούν την αξία της «ομάδας τους» και υποτιμούν τις ικανότητες των ατόμων που δεν γνωρίζουν καλά.

#10 Υπερβολική γενίκευση

Αν νομίζετε ότι ένα πράγμα που αποδείχθηκε αληθές μία φορά, θα είναι αληθινό και πάλι σε άλλη περίπτωση, έχετε πέσει σε μια παγίδα. Για παράδειγμα, αν ένας ταμίας σας δώσει λάθος ρέστα, δεν σημαίνει ότι κάθε ταμίας θα κάνει το ίδιο.

#9 Η πλειοψηφία δεν μπορεί να είναι λάθος

Οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν κάτι αν γνωρίζουν ότι κάποιος άλλος το πιστεύει ήδη. Έτσι εμφανίζονται οι γενικά αποδεκτοί κανόνες που αντιμετωπίζονται ως κανονικοί μέσα σε μια ομάδα. Η τάση ενός ατόμου να αποδέχεται την άποψη μιας ομάδας, είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα στατιστικά δεδομένα με κριτικό πνεύμα.

#8 Θυμόμαστε μόνο τα καλύτερα χαρακτηριστικά και τις δράσεις μας

Οι άνθρωποι θα είναι άνθρωποι. Σχεδόν κάθε άτομο θυμάται μόνο τα καλύτερα χαρακτηριστικά του. Μερικές φορές έχουμε ακόμη μια τάση να υπερβάλλουμε, αλλά δεν το παρατηρούμε. Ο Ντάνιελ Κάνεμαν, ένας κάτοχος βραβείου Νόμπελ, δήλωσε: «Είναι εκπληκτικό το πόσο σπάνια οι άνθρωποι αλλάζουν τη γνώμη τους. Επιπλέον, όταν το κάνουν αυτό, δεν το καταλαβαίνουν. Αλλάζοντας τη γνώμη τους, πολλοί άνθρωποι διορθώνουν την προηγούμενη νοοτροπία τους προσπαθώντας να πείσουν τους εαυτούς τους ότι πάντα σκέφτονταν με αυτόν τον τρόπο».

#7 Ο εγκέφαλός μας πιστεύει ότι θα είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι στο μέλλον

Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι όταν αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας στο μέλλον, γίνονται ενεργά τα μέρη του εγκεφάλου μας που λειτουργούν όταν σκεφτόμαστε διαφορετικούς ανθρώπους. Με άλλα λόγια, αν μας ζητηθεί να σκεφτούμε τον εαυτό μας στο μέλλον, φανταζόμαστε έναν ξένο που δεν έχει σχεδόν τίποτα κοινό με τον σημερινό εαυτό μας.

#6 Το φαινόμενο Πέλτζμαν

Η ιδέα αυτού του φαινομένου, είναι ότι μια πληθώρα διαφορετικών προστατευτικών συσκευών και οδηγιών ασφαλείας, οδηγεί στην αίσθηση ότι ένα άτομο είναι αήττητο και ο κίνδυνος ενός ατυχήματος αυξάνεται. Για παράδειγμα, αν αφαιρέσουμε το κράνος ενός μοτοσικλετιστή ή κάτι άλλο από τον εξοπλισμό του, θα οδηγήσει με μεγαλύτερη ασφάλεια από ότι αν ήταν πλήρως εξοπλισμένος.

#5 Η παγίδα της «θετικής προσδοκίας»

Μια τέτοια παγίδα είναι κοινή μεταξύ των ανθρώπων που επιθυμούν να παίξουν τυχερά παιχνίδια. Είναι σίγουροι ότι μετά από μια σειρά αποτυχιών, η καλή τους τύχη θα εμφανιστεί και το επόμενο παιχνίδι θα φέρει μεγάλο κέρδος. Οι παρανοήσεις σχετικά με τις σειρές νικών, γίνονται με τον ίδιο τρόπο.

#4 Φράσεις που κάνουν ομοιοκαταληξία

Όταν οι άνθρωποι βλέπουν συνθήματα με ομοιοκαταληξία, τα αντιμετωπίζουν ως πιο αξιόπιστα. Αυτές οι φράσεις «κολλάνε» σε εμάς. Αυτός είναι ο λόγος που οι εταιρείες χρησιμοποιούν συχνά τέτοιες μεθόδους για να κάνουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους αναγνωρίσιμα και τις διαφημίσεις τους αξέχαστες.

#3 Υπάρχουν πάντα περισσότερα κακά νέα

Οι άνθρωποι τείνουν να παρατηρούν τα κακά νέα και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα αντιμετωπίζουμε υποσυνείδητα ως πιο σημαντικά. Επιπλέον, τα άσχημα νέα προκαλούν περισσότερη εμπιστοσύνη: αυτό μπορεί να συμβεί επειδή τα καλά νέα φαίνεται να είναι πολύ ύποπτα και όχι τόσο ενδιαφέροντα.

#2 Το φαινόμενο ΙΚΕΑ

Αντιμετωπίζουμε πάντα τα γάντια που έπλεξε η γιαγιά, με ένα ζεστό χαμόγελο, αν και δεν θα τα προσέξουμε σε ένα κατάστημα. Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα που ονομάζεται το φαινόμενο IKEA. Αυτό σημαίνει ότι συχνά εκτιμούμε ιδιαίτερα την αξία ενός στοιχείου αν σχετίζεται με εμάς, τους συγγενείς ή τους φίλους μας.

#1 Η παγίδα «υπεροχή έναντι των άλλων»

Κατά τη διάρκεια ενός πειράματος, οι άνθρωποι που οδηγούν κλήθηκαν να συγκρίνουν τις ικανότητες οδήγησής τους με αυτές των άλλων οδηγών. Σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες στο πείραμα σκέφτηκαν ότι οι δεξιότητές τους ήταν «πάνω από το μέσο όρο». Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη γνώμη για όσα μπορούν να κάνουν. Υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους και το επίπεδο δεξιοτήτων τους, γι ‘αυτό δεν μπορούν να κρίνουν τον εαυτό τους αντικειμενικά.

Πώς μπορείτε να αποφύγετε τέτοιες παγίδες; Προσπαθήστε να μειώσετε την επίδραση των στερεοτύπων και ποτέ να μην συγχέετε τα συναισθήματά σας με αυτά που προσπαθεί να επιβάλει ο υπόλοιπος κόσμος.