O άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, ο προστάτης των εγκύων και των εμβρύων (3 Φεβρουαρίου)

Ο άγιος Συμεών ο Θεοδόχος είναι ο προστάτης των εμβρύων και των εγκύων. Ήταν εκείνος ο Δίκαιος που υποδέχτηκε το Βρέφος Ιησού στον Ναό κατά τον Σαραντισμό- Υπαπαντή. Κατά την Υπαπαντή τιμάται η Μητέρα (η Ορθόδοξη γιορτή της Μητέρας) και την επόμενη ημέρα τιμάται ο άγιος των εγκύων και των εμβρύων.

Τιμόταν ιδιαίτερα από τις εγκύους, καθώς, σύμφωνα με τη λαϊκή πρόληψη που πηγάζει από την παρετυμολογία του ονόματός του, «Ο `Αγιος Συμιός, σημειώνει».Έτσι, τούτη τη μέρα, ήταν απαγορευμένη η οποιαδήποτε εργασία για τις εγκυμονούσες, για να μη βγει σημαδεμένο το παιδί. Ιδιαίτερα δε, αποφεύγαν τη χρήση μαχαιριών, ψαλιδιών και άλλων κοπτικών εργαλείων που είναι συνδεδεμένα με τα σημάδια που προκαλούν.

(σχόλιο:Όλα αυτά μέσα στα πλαίσια της λαϊκής πίστης και ευλάβειας που ίσως να μην είναι τόσο ορθά “δογματικά”, αλλά για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης είχαν την δική τους αξία…momyof6)

Όπως η παρετυμολογία του Αγίου Τρύφωνος: Τρύφων – Τρύφος – τρυφερός τον συσχετίζει με τη βλάστηση, έτσι και του Αγίου Συμεών, σε συνδυασμό με την υποδοχή του νηπίου Ιησού στο Ναό την ημέρα της Υπαπαντής, τον συσχετίζει με το σημάδεμα: Από το Συμεών – Συμιός -Σημιός παράγεται το σημειώνω, σημάδι, σημάδεμα. Ο Άγιος Συμεών θεωρείται προστάτης των εγκύων, οι οποίες τηρούν την αργία του και αποφεύγουν οποιαδήποτε εργασία την ημέρα της γιορτής του, για να μη σημαδευτεί το παιδί που έχουν στην κοιλιά τους.

Επίσης ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης που εορτάζει στις 4 Φεβρουαρίου, ταυτίζεται με το Σίδερος και τον παρακαλούν να «σιδερώνει» τα παιδιά, να τα κάνει δηλαδή γερά σαν σίδερο.

Ως προστάτης άγιος, διαβάζουμε επίσης ότι τιμάται για τα παιδιά :

Συμεών ο Θεοδόχος, για τα παιδιά αλλά και για τα σημάδια. Στη Θράκη οι έγκυες τιμούν ιδιαίτερα τον Αγιο Συμεών για να μην βγουν τα παιδιά σημαδεμένα (εορτάζει 18 Δεκεμβρίου και στις 3 Φεβρουαρίου).

εικόνα με τους Αγίους Συμεών Θεοδόχο, Άννα Προφήτιδα και Ισίδωρο Πηλουσιώτη

Σύντομος  βίος του αγίου Συμεών:

Ο Συμεών κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν δίκαιος, ευλαβής και φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, που του είχε φανερώσει ότι δε θα πέθαινε πριν δει το Χριστό. Η χαρμόσυνη αυτή πληροφορία τον εμψύχωνε ως τα βαθειά γεράματα του. Τέλος, ακριβώς σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του Ιησού, το Πνεύμα τον πληροφόρησε ότι έπρεπε να πάει στο Ιερό. Ετοιμάστηκε, λοιπόν, με νεανική ζωηρότητα, πήγε εκεί και στάθηκε στην πόρτα, γεμάτος ευχαρίστηση και αγαλλίαση. Μέσα στην προσδοκία αυτή, φάνηκαν να έρχονται ο Ιωσήφ με την Παρθένο, που κρατούσε τον Ιησού.

Ο Συμεών, πληροφορημένος από το Πνεύμα ότι το βρέφος αυτό είναι ο Χριστός, τρέχει και παίρνει τον Ιησού στην αγκαλιά του. Τον κρατάει ευλαβικά και, αφού καλά – καλά παρατήρησε το νήπιο και δέχθηκε όλη την ιλαρότητα της θείας μορφής του, ύψωσε το βλέμμα του επάνω και είπε ευχαριστώντας το Θεό: «Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη· ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις άποκάλυψιν εθνών και δόξαν λάου σου Ισραήλ». Τώρα, δηλαδή, πάρε την ψυχή μου Δέσποτα, σύμφωνα με το λόγο σου, ειρηνικά, διότι τα μάτια μου είδαν αυτόν που θα φέρει τη σωτηρία που ετοίμασες για όλους τους λαούς και θα είναι γι’ αυτούς φως, που θα αποκαλύψει τον αληθινό Θεό και θα δοξάσει το λαό σου Ισραήλ.

εικόνα:Ρωσικό Μηναίον Φεβρουαρίου του 18ου αιώνα. Επάνω αριστερά διακρίνονται ο Άγιος Τρύφων, η Υπαπαντή και οι Άγιοι Συμεών ο Θεοδόχος, Άννα η Προφήτις και Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης, οι εορτές των οποίων οριοθετούν στον ετήσιο εορταστικό κύκλο τα Συμόγιορτα