Ο Άγιος Νεκτάριος ήταν ο δάσκαλος της ταπείνωσης

Είναι εκπληκτικό πόση ταπείνωση συνοδεύει την αγιότητα, μια αγιότητα του ύψους του Αγίου Νεκταρίου.

Τὸν καιρὸ ποὺ εἶχε τὴ διεύθυνση τῆς Σχολῆς ὁ ἅγιος Νεκτάριος, γιὰ κάποιο διάστημα ὁ ἐπιστάτης τῆς Σχολῆς ἀρρώστησε. Ὅταν βγῆκε ἀπὸ τὸ Νοσοκομεῖο, οἱ γιατροὶ τοῦ εἶπαν νὰ ἐργαστεῖ, τουλάχιστον γιὰ τρεῖς μῆνες γιατί διαφορετικὰ θὰ βάλει σὲ κίνδυνο τὴ ζωή του.
Οἱ ἐργαζόμενοι ὅμως τότε δὲν ἦταν μόνιμοι καὶ δὲν εἶχαν ἀσφάλεια, ὁπότε ὑπῆρχε τὸ ἐνδεχόμενο νὰ χάσουν τὴ δουλειά τους. Αὐτὸ φοβήθηκε καὶ ὁ ἐπιστάτης τῆς Ριζαρείου.

Μιὰ μέρα λοιπόν, μετὰ ἀπὸ κάποια μικρὴ ἀνάρρωση πῆγε στὴ Σχολὴ καὶ εἶδε τὰ πάντα νὰ εἶναι πεντακάθαρα. Τὸν ἔκοψε κρύος ἱδρώτας. Θὰ πῆραν ἄλλον, ὑπέθεσε. Πῆγε καὶ τὴν ἄλλη μέρα στὴ Σχολὴ καὶ διαπίστωσε πάλι τὸ ἴδιο. Βέβαιος πιὰ ὅτι τὸν ἀπέλυσαν, πῆγε νὰ βρεῖ τὸ διευθυντὴ τῆς Σχολῆς. Ὁ Ἅγιος τὸν δέχθηκε μὲ πολλὴ καλοσύνη καὶ τοῦ εἶπε:

– Μὴν ἀνησυχεῖς, παιδί μου, δὲν πρόκειται νὰ σὲ ἀπολύσουν. Νὰ κάνεις ὅ,τι σου εἶπαν οἱ γιατροί.

– Μὰ ποιὸς θὰ καθαρίζει Σεβασμιώτατε τόσον καιρό; Τοῦ ἀποκρίθηκε ἐκεῖνος.

– Μὴν σὲ ἀπασχολεῖ παιδί μου, αὐτό. Ὅλα θὰ εἶναι καθαρά, σὰν νὰ ἤσουν ἐδῶ ἐσύ.

Έφυγε ὁ ἐπιστάτης γεμάτος χαρά, ἀλλὰ καὶ περιέργεια γιὰ τὸ ποιὸς θὰ καθάριζε τοὺς χώρους τῆς Σχολῆς τόσους μῆνες ποὺ θὰ ἔλειπε.

Ὅταν πῆγε σπίτι του, τοῦ ἦλθε ἡ σκέψη νὰ πάει πρωὶ-πρωὶ τὴν ἄλλη μέρα γιὰ νὰ δεῖ τί συμβαίνει. Πῆγε, ἀλλὰ βρῆκε πάλι τὴ Σχολὴ πεντακάθαρη.

– Αὔριο θὰ πάω πιὸ πρωὶ γιὰ νὰ δῶ ἐπιτέλους τί γίνεται, σκέφθηκε.

Πράγματι, μόλις χάραξε, ἔφθασε στὴ Σχολή. Καὶ τί νὰ δεῖ! Ὁ Διευθυντὴς τῆς Σχολῆς εἶχε μαζεμένα τα ράσα του καὶ μὲ μιὰ σκούπα καὶ ἕναν κουβὰ στὸ χέρι καθάριζε τοὺς χώρους καὶ τὰ ἀποχωρητήρια! Δὲν κρατήθηκε, ἔτρεξε κοντά του καὶ τοῦ εἶπε:

– Σεβασμιώτατε, ἐσεῖς κάνετε αὐτὴ τὴν ταπεινωτικὴ ἐργασία; Σᾶς παρακαλῶ, νὰ μὴν τὸ ξανακάνετε αὐτό. Ἀπὸ αὔριο θὰ ἔρχομαι ἐγώ. Αἰσθάνομαι τώρα καλύτερα ἀλλὰ καὶ δὲν θέλω νὰ κάνετε ἐσεῖς αὐτὴ τὴ δουλειὰ ποὺ πρέπει νὰ τὴν κάνω ἐγώ.

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος τὸν πῆρε τότε ἀπὸ τὸ χέρι, τὸν ὁδήγησε στὸ Γραφεῖο καὶ τοῦ εἶπε

– Παιδί μου, καμιὰ ἐργασία δὲν εἶναι ταπεινωτική. Ὁ Θεὸς εὐλόγησε τὴν ἐργασία καὶ εὐλογεῖ καὶ αὐτοὺς ποὺ ἐργάζονται. Αὐτὸ ποὺ εἶδες δὲν θὰ τὸ πεῖς σὲ κανέναν, ἂν θέλεις νὰ μὴ σὲ ἀπολύσει ἡ ἐπιτροπὴ τῆς Σχολῆς!