Μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Ερμύλου και Στρατονίκου (13 Ιανουαρίου)

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Αγίων μαρτύρων Ερμύλου και Στρατονίκου οι οποίοι έζησαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λικινίου (308-323 μ.Χ.), ο οποίος, για να ευχαριστήσει τους ειδωλολάτρες που αντιπαθούσαν τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, διέταξε, γύρω στα 320 μ.Χ., διωγμό κατά των Χριστιανών.

Ο Άγιος Έρμυλος, ήταν διάκονος στο λειτουργικό έργο της Εκκλησίας. Όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υποβλήθηκε σε φοβερά βασανιστήρια.

Μεταξύ εκείνων που παρευρίσκονταν κατά την ώρα του μαρτυρίου του ήταν και ο φίλος του Στρατόνικος, ο οποίος υπέφερε πολύ για τα παθήματα του φίλου του. Μπροστά στο θέαμα του μαρτυρίου, ο Στρατόνικος προσευχόταν στον Πανάγιο Τριαδικό Θεό, ενώ ταυτόχρονα δεν μπόρεσε να κρατήσει τους στεναγμούς και τα δάκρυά του.

Τότε, οι δήμιοι αντελήφθηκαν ότι και ο Στρατόνικος είναι Χριστιανός. Τον συνέλαβαν, κατόπιν ανώτερης εντολής, και τον κάλεσαν να αρνηθεί τον Χριστό. Και εκείνος, με σθένος αντιστάθηκε και ακολούθησε τον δρόμο της καλής ομολογίας.

Έτσι το μαρτύριο για την αγάπη του Χριστού, επεκτάθηκε και σ’ αυτόν. Τον κτύπησαν και ακολούθως τον έριξαν μαζί με τον Έρμυλο στον ποταμό Ίστρο (Δούναβη), όπου και οι δύο στρατιώτες του Χριστού δέχτηκαν το μακάριο τέλος και έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου.

Κάποιοι Χριστιανοί που πληροφορήθηκαν τα γεγονότα, κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, για να βρουν τα τίμια λείψανα των δύο Αγίων. Και όταν, μετά τρεις μέρες, τα είδαν κάπου στις όχθες του ποταμού, τα παρέλαβαν και τα ενταφίασαν μαζί.

Οι σημερινοί τιμώμενοι μάρτυρες Έρμυλος και Στρατόνικος έφυγαν από την κοσμική σύγχυση και μετατέθηκαν με το θάνατό τους στη γαλήνη. Έτσι, αναδείχθηκαν μάρτυρες και όσιοι, με την εγκράτεια, την πίστη, την υπομονή και το μαρτύριο τους.

Ιδιαίτερα για τον Χριστιανό το ανθρώπινο σώμα είναι ιερό. Και τούτο διότι ο δημιουργός Θεός ενεφύσησε στο ανθρώπινο πλάσμα πνοή ζωής. Ακόμη, στην Εκκλησία βαπτίζεται και μυρώνεται, στο όνομα της Παναγίας Τριάδας, ο όλος άνθρωπος ως ψυχοσωματική οντότητα.

Ο σεβασμός, λοιπόν, στα λείψανα του κάθε νεκρού ανθρώπου μας προσφέρει τη δυνατότητα να αντιληφθούμε πόσο σπουδαία είναι η αξία και η τιμή που απονέμει η Εκκλησία στα άφθορα ιερά Λείψανα των Αγίων ανθρώπων.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου