Με τι μοιάζουν οι άγιοι;

Είναι ακόμη σκοτάδι. Εκείνοι ξεκινούν μαζί. Θέλουν να δουν το θαύμα. Και τρέχουν με όλη τους τή δύναμη.

O ένας oρμητικός, ενθουσιώδης, χωρίς πολλή σκέψη ψηλαφά το θαύμα. O άλλος συγκρατημένος, σκεπτικός, περιμένει· είναι βέβαιος για το θαύμα, μα δισταζει να πλησιάσει.

Αλήθεια, ποιος από τους δύο να ’ναι o άγιος; Πώς άραγε να ’ναι οι άγιοι;

33 μ.Χ. O Απόστολος Πέτρος και o άγιος Ιωάννης o Θεολόγος πλησιάζουν τον ταφο του Κυρίου. O ένας μπαίνει μέσα oρμητικά, χωρίς κανένα δισταγμό. O άλλος διστάζει, μα είναι σίγουρος για την Ανάσταση. O ένας θα γίνει πρωτοκορυφαίος Απόστολος. O άλλος θα ζήσει την Αποκάλυψη και θα ονομαστεί Θεολόγος.

Μιλάει ώρα πολλή o αιρετικός. Οι υπόλοιποι τον ακούνε και προσεύχονται στο Θεό να τους φωτίσει νά απαντήσουν στα λόγια του. Ένας από αυτούς δεν αντέχει· σηκώνει το χέρι του και χαστουκίζει τον βλάσφημο. Αλήθεια, θα το έκανε ποτέ αυτό ένας άγιος; Με τι να μοιάζουν οι άγιοι;

325 μ.Χ., Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος. O Άγιος Νικόλαος, επίσκοπος Μύρων της Λυκίας, δεν αντέχει τις βλασφημίες του Αρείου και τον χαστουκίζει. O άγιος θα φυλακιστεί και θα δεχθεί την επίσκεψη του Κυρίου και της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Τον έδιωξαν από το ναό που αγαπούσε. Και εκείνος πονάει πολύ. Προχωρά και κλαίει στο δρόμο. Αλήθεια… θα έκλαιγε ποτέ ένας άγιος; Τι κάνουν άραγε οι άγιοι;

1890 μ.Χ. O άγιος Νικόλαος Πλανάς φεύγει διωγμένος από το ναό του Αγίου Παντελεήμονος Ιλισσού. O ψυχικός του πόνος είναι μεγάλος. Ένα βράδυ, ενώ κλαίει στο δρόμο, δέχεται την εμφάνιση του Αγίου Παντελεήμονα που του λέει να μη λυπάται, γιατί εκείνος θα είναι πάντα μαζί του.

Διαφορετικές εποχές, διαφορετικές κατασάσεις, διαφορετικοί άνθρωποι. Άλλοι oρμητικοί, μαχητικοί, που έγιναν ηγέτες της Εκκλησίας στους δύσκολους καιρούς. Άλλοι κρυμμένοι, γιατί αγάπησαν την ησυχία και δεν τους έμαθε ποτέ κανείς, παρά μόνο o Θεός. Άλλοι δυναμικοί, σαν το Μέγα Βασίλειο και άλλοι ευαίσθητοι, σαν τον άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο. Άλλοι που θέλησαν να γνωρίσουν τα μυστικά της επιστήμης και τη τέχνης, όπως o άγιος Λουκάς o ιατρός. Άλλοι ολιγογράμματοι, όπως o άγιος Παΐσιος. Άνθρωποι διαφορετικοί, μα όλοι τους άγιοι. Διαφορετικοί, μα με ένα κοινό χαρακτηριστικό. Αγάπησαν με όλη τους την ψυχή τον Θεό και μίσησαν με όλη τους τη δύναμη την αμαρτία. Άνοιγαν την καρδιά τους να χωράει τον κάθε άνθρωπο σαν αδελφό και την έκλειναν σε κάθε εισβολή του εχθρού. Κι αν κάποτε στη μάχη τους πάνω τραυματίζονταν, τα Ιερά Μυστήρια γιάτρευαν τα τραύματα τους. Έτσι άντεχαν να πολεμούν, έτσι μπόρεσαν να νικήσουν.

Και τώρα μέσα στη μακαριότητα τους δεν ξεχνούν όλους εμάς και πρεσβεύουν να γίνουμε άγιοι κι εμείς. Κι εσύ, o κοινωνικός, o χαρούμενος, o εκδηλωτικός· κι εσύ, που σου αρέσει η μοναξιά, η ησυχία. Άγιος μπορείς να γίνεις, όπως κι αν είσαι, με το χαρακτήρα που έχεις, με τα ταλέντα και τις ατέλειές σου. Άγιοι μπορούμε να γίνουμε όλοι μας, κι εσύ κι εγώ. Αρκεί να το θελήσουμε και να αποφασίσουμε να μιμηθούμε τους αγίους μας. Να ζήσουμε, δηλαδή, ενωμένοι με τον Κύριο Ιησού Χριστο και μαζί τους και μεταξύ μας, μέσα στην Αγία Εκκλησία Του.

Ίων

«Προς τη Νίκη»!