«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»

Μια προσευχή γνωστή, αν όχι σε όλους, στους περισσότερους. Μια προσευχή μικρή, που κρύβει όμως μέσα της όλο το μεγαλείο του Θεού. Μια ομολογία πίστεως και ταυτόχρονα μια ομολογία αμαρτωλότητας του εαυτού μας και μια παράκληση ελέους προς τον Θεό. Άραγε ξέρουμε την σημασία της;

Γνωρίζουμε το καλό που μπορεί να φέρει στη ζωή μας;

Καταλαβαίνουμε σε βάθος αυτές τις πέντε λέξεις;

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”

Μια ευχή εύκολη, απλή, που μπορεί να ειπωθεί από όλους, από άνδρες, από γυναίκες, από παιδιά, από μικρούς και μεγάλους.

Μια ευχή που μπορεί να ειπωθεί δυνατά από τα χείλη μας αλλά και νοερά από το νου μας, από την ψυχή μας.

Μια ευχή που μόλις την πούμε ο Θεός θα μας ακούσει αμέσως, θα στρέψει το βλέμμα Του πάνω μας, θα μείνει εκεί περιμένοντας να δει, να ακούσει, να νιώσει και θα στείλει το έλεός Του σε εμάς και σε οποιονδήποτε συνάνθρωπό μας γιατί με αυτήν την ευχή μπορούμε να προσευχηθούμε για τον εαυτό μας αλλά και για τους συνανθρώπους μας.

Ξέρουμε τη δύναμη αυτής της ευχής;

Ξέρουμε τι μπορεί να κάνει;

Ξέρουμε πότε να τη λέμε;

Ξέρουμε πώς να τη λέμε;

Αυτήν η ευχή μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε προσωπική επικοινωνία με τον Θεό.

Με αυτή την ευχή μπορούμε να μιλάμε μαζί Του.

Μπορούμε να τη λέμε κάθε μέρα, όλη μέρα, πρωί και βράδυ, ακόμα και όταν δουλεύουμε, ακόμα και όταν παίζουμε, ακόμα και όταν περπατάμε, αν τη πιστέψουμε πραγματικά και βαθιά θα μπορούμε να τη λέμε ακόμα και όταν κοιμόμαστε!

Γιατί, τι πιο όμορφο και τέλειο για έναν άνθρωπο από το να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τον Θεό;

Και ποια μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ανάπαυση για τον ίδιο τον Θεό από το να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τους ανθρώπους Του, τους ανθρώπους που ο ίδιος έπλασε, κατ΄ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν , τους ανθρώπους που αγάπησε σαν τον εαυτό Του.

Σκεφθείτε τι ωραία που θα ήταν τις ώρες που δουλεύει το σώμα μας να δουλεύει και ο νους μας, και μέσα από τον νου, ο οποίος θα είναι σε επικοινωνία με τον Θεό, όλες οι δουλειές του σώματος να γίνονται ευχάριστα, γρήγορα, να μην μας κουράζουν, να μην μας καταβάλουν, να υπάρχει μια συνεχής ανάπαυση και αγαλλίαση στη ζωή και την καθημερινότητά μας.

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”

Τι πιο ταπεινό;

Τι πιο γλυκό;

Τι πιο αληθινό;

Τι πιο θεϊκό και ανθρώπινο;

Μια ευχή αιώνια και παντοτινή.

Μια ευχή που υπάρχει από την έλευση του Κυρίου μας στον κόσμο αυτό και από τους πρώτος ανθρώπους που ευλογήθηκαν να βρεθούν κοντά Του μέχρι σήμερα, μέχρι τις μέρες που ζούμε εμείς και θα υπάρχει για πάντα. Ακόμα και όταν εμείς δεν θα υπάρχουμε πια και θα έρθουν οι επόμενες γενιές και οι επόμενες, μέχρι την ημέρα της Τελικής Κρίσεως.

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”

Όσες φορές και να ειπωθεί είναι πάντα σαν να λέγετε για πρώτη φορά.

Πάντα έχει την ίδια ένταση.

Πάντα βγαίνει από μέσα μας με τον ίδιο πόνο και την ίδια αγάπη.

Τι πιο απλό;

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”

Ας την μάθουμε.

Ας την πούμε δυνατά και νοερά.

Ας την αισθανθούμε.

Ας την νιώσουμε με όλο μας το είναι.

Ας την βάλουμε στη ζωή μας.

Ας την κάνουμε βίωμά μας, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.

Ας δώσουμε την ευκαιρία στο εαυτό μας να επικοινωνεί συνεχώς και αδιαλείπτως με τον Θεό.

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”…