Η Θεία Λειτουργία θα γίνει πάλι όπως στους πρώτους αιώνες που λέγαμε «Τας Θύρας Τας Θύρας Εν Σοφία Πρόσχωμεν»

Για την Αναλαμπή της Ορθοδοξίας μιλά ο π.Γεώργιος Μεταλληνός και σχολιάζει τη μνημόνευση ετεροδόξων στη θεία λειτουργία.
Επιτρέπεται η μνημόνευση ετεροδόξων στη θεία λατρεία;

Όχι.!!
Λέμε «υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών».
Οι Οικουμενιστές το έχουν βγάλει αυτό και στις φυλλάδες, τα βιβλία, που τυπώθηκαν από την Αποστολική Διακονία στα τελευταία χρόνια, δεν το έχουν.
Και έρχεται ένας λειτουργιολόγος, που είναι σπουδαίος, από τη Θεσσαλονίκη και λέει ότι «στα αρχαία δεν υπήρχε αυτό».

Μα στα αρχαία δεν υπήρχε πρόβλημα!
Σήμερα είναι ανάγκη να το βάλουμε!!
Τώρα αν έρχεται ένας ικανότατος επιστήμονας και λέει αυτή τη βλακεία τι να τον κάνω…;
Τον αγαπώ ως άνθρωπο αλλά λέει μπούρδες, λέει βλακείες.
Και θέλατε στα αποστολικά χρόνια να λέει «υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών» που δεν υπήρχε το πρόβλημα;

Τα έχουνε βγάλει, λοιπόν, αυτό για να μη θίγονται.

Το μυστήριο κι όλα τα μυστήρια, γίνεται για τους ορθοδόξους.

Ευχόμεθα, όμως, «υπέρ σύμπαντος κόσμου… υπέρ ευκρασίας αέρων… ευφορίας…» δηλαδή και οι άλλοι να ζήσουν για να βρουν το δρόμο της Σωτηρίας.

Η λατρεία και μάλιστα η Θεία Ευχαριστία, είναι εσωτερική υπόθεση.

Θέλουμε να γίνουν ορθόδοξοι;

Θα γίνουν αυτά, έρχονται. Δόξα τω Θεώ.

Μας αναγκάζουν να τρέξουμε. …

Θα πρέπει, λοιπόν, εν αγάπη να βλέπουμε οι μεν προς τους δε διότι πλησιάζουμε στην ορθή τοποθέτηση απέναντι στα πράγματα.

Κι όταν, λοιπόν, έρθει αυτή η μέρα, που θα έρθει (δε ξέρω αν θα έρθει στις ημέρες μου) και ξέρετε, τότε;

Η λειτουργία θα γίνει όπως ήτανε τότε, στους πρώτους αιώνες, μέχρι τον 8ο, 9ο, 10ο αιώνα που λέγαμε «τας θύρας τας θύρας εν σοφία πρόσχωμεν».

Και θα κοιτάζει ο ένας τον άλλον, αν είναι ορθόδοξος, να τον παίρνει και να του λέει «Σας παρακαλώ πολύ, βγέστε τώρα έξω (οι κατηχούμενοι, οι μετανοούντες) για να κάνουμε το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας».
Και θα κοινωνούμε όλοι, θα εξομολογούμεθα όλοι, κ.τ.λ..

Έχουμε ένα δρόμο ακόμα, λοιπόν.

Κάποιοι, η «μαγιά» που λέει ο Μακρυγιάννης, θα μείνουν και θα φτάσει σ’ αυτό το σημείο.

Άρα, χωρίς φανατισμούς και χωρίς απολυτότητες.

π.Γεώργιος Μεταλληνός