Ένα θαύμα στο νοσοκομείο “ΣΩΤΗΡΙΑ”, Παραμονή των Εισοδίων της Παναγίας!

Γράφει ο γιός του ανθρώπου που βίωσε το θαύμα…

“Τα Εισόδια της Θεοτόκου, της Παναγίας μας, ήταν η επόμενη μέρα από το χειρουργείο του μπαμπά. Μία πολύ κρίσιμη περίπτωση μικροκυτταρικού καρκίνου πνεύμονος. Υπήρχε συγκέντρωση υγρού τόσο στον πνεύμονα αλλά και μεγάλη περικαρδιακή συλλογή-υγρό στην καρδιά. Κοινώς, η κατάσταση σύμφωνα και με τους θεράποντες ιατρούς του κρίθηκε κρίσιμη και άκρως επείγουσα.
Την Δευτέρα 19/11/2012 αποφασίστηκε ότι πρέπει να μπεί για χειρουργείο την Τρίτη. Όλοι αγωνιούσαμε και σκεφτόμασταν ότι μπορεί να είναι οι τελευταίες στιγμές που θα τον βλέπαμε…Προσευχόμασταν να πάνε όλα καλά. Και όντως την Τρίτη το πρωί αφού τον χαιρετήσαμε, μάθαμε μετά από μία ώρα ότι το χειρουργείο για αφαίρεση του υγρού στέφθηκε με επιτυχία! Δόξα τω Θεώ! Τότε επαληθεύτηκε κάτι που είχα βιώσει εγώ ο ίδιος προσωπικά και το είπα στους συγγενείς όσο περιμέναμε στην αίθουσα αναμονής όλο αγωνία για το αποτέλεσμα…

Τους αφηγήθηκα λοιπόν το εξής: Το Σάββατο το πρωί επισκέφθηκα την εκκλησία των Ταξιαρχών στο Περιστέρι όπου από έξω καθόταν ένας νεαρός σχετικά καλά ντυμένος, με καθημερινά ρούχα. Ζητούσε ελεημοσύνη. Του έδωσα λοιπόν ένα ευρώ που μου είχε δώσει η αδελφή μου Ε. την προηγούμενη μέρα και το οποίο όταν πήρα σκέφτηκα να το βάλω στην τσέπη μου για να το δώσω κάπου που θα έχουν ανάγκη. Του έδωσα λοιπόν αυτό το ευρώ και μπήκα μέσα. Μπαίνοντας μου λέει: Ευχαριστώ πολύ, η Παναγία μας μαζί σου. Μου έκανε εντύπωση και είπα μόλις βγω από την εκκλησία να του δώσω μια εικόνα του Γέροντα Παϊσίου που γράφει από πίσω: Ο Χριστός και η Παναγιά μαζί σου.

Τελικά, μόλις βγήκα του την έδωσα και μου είπε ότι με ευχαριστεί πολύ και ότι θα την κρατήσει για φυλαχτό, όπως είχε μια άλλη που μου έδειξε των Ταξιαρχών που του την είχε δώσει ένας Ιερέας από τον Κορυδαλλό. Του έπιασα την συζήτηση και τον ρώτησα πως και είναι σε αυτή την θέση. Μου είπε ότι έχασε την δουλειά του γιατί έκλεισε ξαφνικά το εργοστάσιο στο οποίο δούλευε και ότι τώρα προσπαθεί να μαζέψει 7-8 ευρώ για να μπορέσει να φάει σαν άνθρωπος και να πάρει και φαγητό στην γιαγιά του. Μου είπε ότι οι γονείς του είχαν πεθάνει σε τροχαίο πριν 5 χρόνια και ότι τότε είχε πάει στο Άγιον Όρος για να ηρεμήσει και ότι έπαθε σοκ! Σοκ από την γαλήνη και την ηρεμία που βίωσε εκεί. Του είπα και την περίπτωση του πατέρα μου και μου είπε περαστικά. Αφού έκατσα λίγο ακόμα τον χαιρέτησα και πήγα να φύγω.

Φεύγοντας μου λέει να ξέρεις ότι η Παναγιά είναι μαζί σου και ότι ο πατέρας σου θα γίνει καλά Δευτέρα ή Τρίτη! Όπως και έγινε! Παραμονή από τα Εισόδια της Θεοτόκου! Τρίτη έγινε το χειρουργείο και βγήκε ζωντανός, χωρίς το αίσθημα της δύσπνοιας που είχε πριν. Τον βάλανε στην εντατική και αποφασίσαμε να πάμε λίγο σπίτι να ξεκουραστούμε, αφού δεν μπορούσαμε να τον δούμε πάλι μέχρι την ώρα του επισκεπτηρίου. Πήγαμε λίγο στο μοναστηράκι όπου βρήκαμε ανοιχτή την πόρτα της εκκλησίας στην πλατεία και μπήκαμε να ανάψουμε κεράκι. Και η εκκλησία ήταν και αυτή της Παναγίας μας! Η Παναγία η Παντάνασσα που έχει την ιδιότητα και ειδική χάρη να θεραπεύει την ασθένεια του καρκίνου!

Τέλος, άλλο ένα σημάδι ότι πράγματι η Παναγία μας βοήθησε ήταν ότι συνεχίζοντας λίγο το περπάτημα μας στο μοναστηράκι δίπλα σε ένα μαγαζί με ρούχα που μια θεία μας μπήκε να πάρει κάτι, υπήρχε ένα μαγαζί με εκκλησιαστικά είδη, όπου μπήκα για να ρωτήσω αν υπάρχει εικόνα του Αγίου Φιλούμενου. Δεν είχαν αλλά είπα να ρίξω μια ματιά στις εικόνες. Αμέσως, έπεσε το βλέμμα μου σε μια εικόνα της Παναγίας μας που κρατάει τον Χριστό και λεγόταν Παναγία η Καρδιώτισσα!
Κάτι που δεν ήξερα καθόλου και ούτε είχα ξαναδεί! Το συσχέτισα αμέσως με το χειρουργείο στην καρδιά! Φαίνεται λοιπόν μέσα από όλα αυτά ότι η Παναγία μας και οι Ταξιάρχες μας βοήθησαν και ξεπεράσαμε αυτό το δύσκολο κομμάτι στην εξίσου δύσκολη διαδρομή… Συνέχεια τώρα έχει η ανάρρωση και έπειτα χημειοθεραπείες. Ό,τι θέλει η καλή μας Παναγία.

Έγραψα αυτό το κείμενο για να το μοιραστώ μαζί σας. Για να δούμε ότι θαύματα γίνονται συνέχεια γύρω μας απλά αρκετά δεν τα αντιλαμβανόμαστε ή μπορεί και να εθελοτυφλούμε. Ο Θεός μας είναι πάντα μαζί μας και φροντίζει για μας με ένα τρόπο μυστικό θα έλεγα. Ακριβώς όπως λέει ένα χωρίο από ένα «ποιηματάκι-τραγουδάκι» για την ευχή: Το πώς δρα η ευχή μην ζητάς να σου το πω, δεν μπορώ να εκφραστώ είναι θείο μυστικό!
Θα παρακαλούσα θερμώς όποιοι το διάβασαν να πουν μια προσευχή για τον δούλο του Θεού Δημήτριο.

Σας ευχαριστώ,
Ι.Π.Δ.Σ.