Αυτοί που θα έβλεπαν την Βασιλεία των Ουρανών…

«Καί έλεγεν αυτοίς. Αμήν λέγω υμίν ότι εισι τινές των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσιν την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει». (Μάρκ. 9,1).

Σύμφωνα με αυτά τα προφητικά λόγια του Ιησού Χριστού, αγαπητοί αδελφοί, μερικοί από όσους Τον έβλεπαν και Τον άκουγαν θα επιζούσαν και θα έβλεπαν σε λίγα χρόνια τη Βασιλεία Του εξαπλωμένη επάνω στη γή.

Πότε άραγε θα συνέβαινε αυτό το γεγονός το αξιοθαύμαστο και μοναδικό, δηλαδή η ονειρική Βασιλεία του Θεού να εγκαθιδρύεται επάνω στη γή; Διαφορετικές απαντήσεις δόθηκαν στα ερωτήματα αυτά. Μερικοί συνέδεσαν αυτήν την προφητεία του Ιησού Χριστού με την αγία Του Μεταμόρφωση. Να μία εικόνα, είπαν, της Βασιλείας του Θεού: ο εν δόξη Μεταμορφωθείς Σωτήρας του κόσμου, ο αιώνιος πνευματικός Βασιλεύς του κόσμου. Αλλά η ερμηνεία αυτή δεν έχει θεμέλια σταθερά, για τον σοβαρό λόγο, ότι συνέβη μόνο μία εβδομάδα, αφότου ο Κύριος διετύπωσε την προφητεία Του αυτή.

Άλλη ερμηνεία των λόγων αυτών του Κυρίου, ότι μερικοί της γενιάς Του θα επιζήσουν για να δούν δυναμικά να εγκαθιδρύεται η Βασιλεία των ουρανών επί γής, είναι η εξής : Ο Κύριος με ό,τι είπε, εννοεί την περίοδο μετά την επιδημία του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής. Τότε η πρωτοφανής ζωή των χριστιανών της πρώτης Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, με την πνευματικότητα των, την ενότητα των και την αγάπη τους, επιβεβαίωνε το γεγονός της Βασιλείας του Θεού επί γής.

Αλλά το θέμα αυτό της Βασιλείας του Θεού απασχόλησε και αργότερα το χριστιανικό κόσμο. Μάλιστα στο ερώτημα των ημερών του Κυρίου «πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού» (Λουκά 17,20) έδωσαν τη δική τους απάντηση, λανθασμένη βέβαια, και οι γνωστοί μας χιλιαστές. Έχουν διαθέσει πολλή φαιά ουσία στη διερεύνηση του θέματος, ώστε δεν είναι άστοχο να αναφέρουμε σήμερα τις κυριότερες θέσεις των για το θέμα της Βασιλείας του Θεού.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη διδασκαλία των χιλιαστών πρίν να έλθει ο Ιησούς Χριστός κατά την Β΄ Παρουσία Του θα μεσολαβήσει μία χιλιόχρονη βασιλεία του Θεού επάνω στη γή. Η βασιλεία αυτή, η οποία θα διαρκέσει ακριβώς χίλια χρόνια, θα έχει χαρακτήρα κοσμικό. Θα έχει κυβέρνηση, την οποίαν θα σχηματίσουν οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, ο πατριάρχης Αβραάμ κλπ, αφού αναστηθούν εκ νεκρών. Οι πολίτες δε αυτής της χιλιετούς εγκόσμιας βασιλείας, σύμφωνα με τα οράματα των χιλιαστών, θα είναι όσοι ανήκουν στην αίρεσή τους και ουδείς άλλος. Όσοι χιλιαστές έχουν πεθάνει, αυτοί θα αναστηθούν εκ νεκρών. Όσοι ζούν τότε, που θα αρχίσει αυτή η βασιλεία, δεν πρόκειται ποτέ να πεθάνουν.

Επίσης η χιλιόχρονη αυτή βασιλεία επί γής θα είναι ένας απέραντος, επίγειος, μοναδικός παράδεισος. Οι μακάριοι πολίτες της θα απολαμβάνουν όλα τα εγκόσμια αγαθά. Θα αποτελέσουν τους πιό ευτυχισμένους ανθρώπους. Πρωτίστως θάνατος δεν θα υπάρχει. Τα γραφεία κηδειών θα εξαφανισθούν. Όλοι οι πολίτες της βασιλείας αυτής θα γίνουν ξαφνικά νέοι και θα απολαμβάνουν επ’ άπειρον όλες τις τέρψεις αυτής της ζωής. Δεν θα τους ενοχλεί κανένα κακό, αφού και αυτός ο διάβολος θα είναι δεμένος, στην ουσία νεκρός. Δηλαδή η βασιλεία του Θεού, η χιλιόχρονη, η οποία προηγείται της Β΄ Παρουσίας του Χριστού θα είναι ταυτόσημη με την ανθρώπινη ευδαιμονία στην υπέρτατή της μορφή.

Ακριβώς με τέτοιες αφέλειες είναι οικοδομημένη η θεωρία των χιλιαστών για τη Βασιλεία του Θεού. Πιό συγκεκριμένα για την μεσοβασιλεία του Θεού πρίν από τη Β΄Παρουσία του Κυρίου μας στη γή. Μία θρησκευτική θεωρία τελείως υλιστική, ευδαιμονιστική, πολύ χαμηλού επιπέδου, αρκετή όμως να προσελκύσει ανθρώπους με τις ίδιες υλιστικές απόψεις και προπάντων επιθυμίες. Ξεκίνησε η χιλιαστική αυτή θεωρία των ψευδομαρτύρων του ιεχωβά από την αυθαίρετη παρερμηνεία του εικοστού κεφαλαίου της Αποκαλύψεως. Εκεί σ’ αυτό το πιό δύσκολο για την ορθή κατανόησή του κεφάλαιο σχεδόν όλης της Καινής Διαθήκης γίνεται λόγος για το δέσιμο και κλείσιμο του διαβόλου επί χίλια έτη. Εκεί διαβάζομε για την πρώτη ανάσταση των δικαίων, οι οποίοι θα βασιλεύσουν μαζί με τον Χριστό επί χίλια έτη.

Εδώ όμως ο αριθμός χίλια έχει σημασία όχι πραγματική, αλλά συμβολική. Εδώ επίσης η πρώτη ανάσταση δεν είναι αυτή που θέλουν οι χιλιαστές. Εδώ τέλος η συμβασιλεία με το Χριστό δεν έχει την έννοια που της δίνουν οι χιλιαστές. Εδώ εννοείται κάτι άλλο, το οποίο μόνο οι θεοφόροι άγιοι Πατέρες ερμήνευσαν σωστά. Εδώ, με πολλή συντομία, η μεσοβασιλεία αυτή περιλαμβάνει τα χρόνια εκείνα, που η δύναμη του διαβόλου θα είναι πολύ περιορισμένη λόγω της νίκης του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του και η Εκκλησία θα απολαμβάνει εν ειρήνη ημέρες δόξης και πνευματικής ευημερίας.

Αλλά θα μας δοθεί ευκαιρία πλατύτερα να εξετάσουμε το σπουδαίο αυτό θέμα της βασιλείας του Θεού. Μακριά από τις αφέλειες και τις παιδαριώδεις ερμηνείες των χιλιαστών. Σύμφωνα με την σωστή ερμηνεία των αγίων Πατέρων μας. Και πάντοτε με φόβο Θεού και πνευματική νηφαλιότητα. Αμήν