Άγιος Παίσιος: Αυτοί νομίζουν πως κρατούν του Αιγαίου τα νερά. Τότε Όμως Όλα θα Αλλάξουν.

«ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Α.ΠΑΙΣΙΟ»
(ΓΕΡΩΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ)
Σταύρωσε το κεφάλι σου παιδί μου αμαρτωλό. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω το γραπτό.
Νέο δελτίο ειδήσεων από τον ουρανό. Η Θεοτόκος η αγνή φυλάει τον τόπο αυτό.
Κρατείστε την ανάσα σας. Έρχεται η στιγμή, η Ελλάδα ν’ ακουστεί σ’ ολόκληρη τη γη.

Στα χείλη κρατείστε την ευχή. Έφτασε η στιγμή η ορθοδοξία ν’ απλωθεί στα έσχατα της γης.
Δεν είναι οι Τούρκοι που πατούν το κόκκινο κουμπί. Η ανάσα του Θεού εκεί τους οδηγεί.
Αυτοί νομίζουν πως κρατούν του Αιγαίου τα νερά. Μα μέσα εκεί θε να θαφτούν όπως την ερυθρά.
Ο τούρκικος ο Φαραώ εδώ θε να πνιγεί. Του Αιγαίου τ’ άγια τα νερά, αυτόν θα καταπιεί.
Περνάει το ελληνικό το έθνος του Αιγαίου τα νερά. Νέο αστέρι Βηθλεέμ δείχνει Αγιά Σοφιά.

«Εν Τούτω Νίκα» γράφει ψηλά στον ουρανό. Η γέννηση του έθνους θ’ αρχίσει από εδώ.
Μάρτυρες, Άγιοι, Όσιοι, βαδίζουν προς την πόλη. Από του Άθω την κορυφή. Εκεί ευρίσκονται όλοι. Το ελληνικό το γένος διασχίζει τα νερά. Του Αιγαίου τα νερά είναι η ερυθρά.

Βαδίζει προς την Πόλη μέσα από την ερυθρά. Η έξοδος θα είναι μεσ’ την Αγιά Σοφιά.
Μπροστά βαδίζει ο Χριστός ο Τίμιος Σταυρός. Πίσω η Θεοτόκος. Του Έθνους οδηγό.
Πιο πίσω σ’ άλογά τους ο Άγιος Δημήτρης, ο Άγιος ο Γιώργης κι όλοι οι Στρατηλάτες.
Ημέρα μυστική έγινε λειτουργία, στον Άγιο Δημήτριο. Για την ορθοδοξία.
Όλος ο ουρανός κατέβηκε σ’ αυτή τη λειτουργία. Ο Μέγας Παντοκράτωρ εποίησε τη λειτουργία τη Θεία.

Μεσ’ τη Θεσσαλονίκη στον Άγιο Δημήτρη, τελέστηκε η λειτουργία πριν τη μεγάλη νίκη.
Από εκεί ξεκίνησε ουράνια πορεία με λάβαρο τον αετό προς την Αγιά Σοφία.
Πίσω απ’ τον Τίμιο Σταυρό βαδίζει η Σουμελά. Της τελευταίας λειτουργίας το δισκοπότηρο κρατάει στα χέρια της σφικτά.

Μέσα εκεί φυλάει το αίμα των μαρτύρων. Της Σμύρνης την καταστροφή. Κυπρίων και Ποντίων.
Βαδίζει η ουράνια πομπή προς την Αγιά Σοφία. Σταυρώνει την κάθε σπιθαμή. Τα τέσσερα σημεία.
Δεν θα πατήσουν οι εχθροί τον άγιο τόπο αυτό. Ο κανόνας της Ελλάδας, τελείωσε εδώ.
Σε κάθε σπιθαμή της τρέχει αίμα και μύρο. Κάτω απ’ τα λιθάρια της λείψανα έχει αγίων.
Δεν θα περάσουνε ξανά τον άγιο τόπο αυτό. Το αίμα των μαρτύρων βοά στον ουρανό.

Η θάλασσα είδε και έφυγε. Εστράφη εις τα οπίσω. Ο Ιορδάνης ποταμός τώρα γυρίζει πίσω.
Πάνω σ’ αυτόν βαδίζουνε οι άγιες εικόνες, όσες με πίστη κράτησαν κρυφά εις τους αιώνες.
Όλες αυτές θε να βρεθούν στην Αγιά Σοφία, την μέρα που θα ξαναγίνει η Θεία λειτουργία.
Αγίασαν τα ύδατα του Αιγαίου τα άγια Θεοφάνεια. Εκεί θε να θαφτούν τα Τούρκικα πλοιάρια.
Τη λάμψη του Σταυρού φέρουν του Αιγαίου τα νερά. Τα κόλλυβα τα έχουν οι Τούρκοι στα πλευρά.

Ο ουρανός σκεπάζεται από την Υπερμάχω. Το άγιο μαφόριο της ρίχνει σ’ αυτό τον τόπο.
Θάλασσα, γη και ουρανό φυλάει η Αγία Τριάδα. Του Αρχαγγέλου Μιχαήλ είναι ψηλά η σπάθα.
Μα πριν τ’ ουράνιο στράτευμα μπει στην αγία πόλη, φωτιά μεγάλη θ’ απλωθεί στην οικουμένη όλη.
Αυτή η φωτιά θα κάψει όλη την αμαρτία. Αυτή η φωτιά θα παύσει όλη τη δυσωδία.
Αυτή η φωτιά θα κάψει πόρνους, αρσενοκοίτες. Μάγους, μοιχούς, προδότες, κι όλους τους Σοδομίτες.
Θα έρθουνε στην πόλη μόνο οι καθαροί. Η ορθοδοξία ξανά θα λάμψει με καθαρό κερί.

Η Ελλάδα μια ανάσα στο χείλος του γκρεμού. Έρμαιο του οικουμενισμού, του μουσουλμανισμού.
Άρσεν εποίησε ο Θεός τον άνθρωπο και θήλυ. Σεις τρίτο φύλο γράψατε. Το βδέλυγμα του Κτίστη.
Νόμο εποίησε η βουλή των αρσενοκοιτία. Ουαί. Νομιμοποιήσατε την κάθε ανωμαλία.
Ο Κύριος τα Σόδομα έκαψε γι’ αυτή την αμαρτία. Τα Σόδομα περάσατε. Έρχεται η οργή η θεία.
Ψηφίσατε τους άρχοντες της ομοφυλοφιλίας. Της κάρτας του πολίτη. Της άθεης θρησκείας
Θέλουν να φέρουν πάνω σας την κάρτα του αντιχρίστου. Η Ελλάδα όμως βρίσκεται στα χέρια του υψίστου.

Θ’ αφήσει όμως ο Θεός να λάμψει ο Χρυσός. Να δει ποιος θα διαλέξει, Αυτόν και το Σταυρό.
Εξομολογείτε. Να είστε καθαροί. Μείνετε στη σωστή. Στην άγια προσευχή.
Μην πει κανείς ακόμα πως είμαι του Χριστού. Μέσα απ’ τα δεινά θα δείτε ποιοι είστε του Θεού.
Τα γόνατα λυγίσετε στον Κύριο και Θεό. Το μέτωπο στο έδαφος να είναι συνεχώς.
Τις νύχτες θυμιατό σε κάθε σπιτικό. Της προσευχής τα δάκρυα να πάνε στο Θεό.

Όσο η ουράνια πομπή βαδίζει προς την πόλη, τόσο το νέφος της φωτιάς εδώ κοντοζυγώνει.
Αφήστε στο πετραχήλι, μίση, μνησικακία. Ζητήσατε συγχώρεση εσείς απ’ το Μεσσία.
Ο Άγιος Παΐσιος σας έδωσα γραφή. Του ουρανού δελτίο, την ύστατη στιγμή.

Του αμαρτωλού το χέρι, η χάρις μου οδηγεί. Η Θεοτόκος η αγνή σταυρώνει το χαρτί.