Δεν συναντάμε κανέναν κατά τύχη

Τίποτα δεν συμβαίνει κατά τύχη.

Σε αυτό τον κόσμο όπου έχουμε την ευλογία να ζούμε, κάθε συνάντηση εξυπηρετεί έναν μεγαλύτερο σκοπό.

Μερικές φορές, χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας ξυπνήσουν και να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε την κατεύθυνση της ζωής μας.

Άλλες φορές, χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας αναζωογονήσουν και να μας υπενθυμίσουν ποιοι είμαστε. Και μερικές φορές, υπάρχουν απλώς εκείνοι που προορίζονται για να μας φτιάξουν την διάθεση.

Είναι ειρωνικό, γιατί δεν είναι γραφτό να γνωρίζουμε τον σκοπό του κάθε ατόμου που γνωρίζουμε σε αυτή τη ζωή, αλλά πρέπει να παραμείνουμε ανοιχτοί σε οτιδήποτε θα αποκαλύψει αυτή η συνάντηση.

Με κάποιους τρόπους, πρέπει να κοιτάξουμε τον κόσμο σαν να έχουμε συνδέσεις που τον διαπερνούν- μερικά νήματα θα είναι μεταξωτά ενώ άλλα θα είναι σκληρά. Κάθε νήμα απεικονίζει μια διαφορετική συνάντηση που δεν έχει ακόμα συμβεί.

Στόχος μας είναι να αλληλεπιδράσουμε με τους άλλους σε αυτή τη ζωή και οι ζωές μας να αλληλεπικαλυφθούν. Μερικές φορές φαίνεται ότι τα κοινωνικά μέσα απομακρύνουν την ανάγκη γι αυτές τις πραγματικές σχέσεις, αλλά κάτι μέσα στο μυαλό μας ξεκινά να αλλάζει όταν αρχίζουμε πραγματικά να πιστεύουμε ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.

Δεν θα διαρκέσουν όλες μας οι συναντήσεις για πάντα. Μερικές φορές, αυτές οι συναντήσεις έρχονται για μια απλή στιγμή. Ίσως σας καθυστερούσαν, για να χάσετε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα – ή ακόμα για να κανονίσουν μια συνάντηση για εσάς με έναν πιθανό σύντροφο. Μερικές φορές, το Σύμπαν στέλνει ανθρώπους για να μας βοηθήσουν στο ταξίδι μας, ακόμα κι αν δεν πρόκειται να αποτελέσουν σημαντικό κομμάτι του.

Η ζωή είναι ένα μαγικό μυστήριο συγχρονικότητας, η οποία είναι η πεποίθηση ότι το σύμπαν στέλνει σημάδια στο δρόμο για να μας κατευθύνει προς τον σκοπό ζωής μας. Αυτά τα σημάδια μπορεί να είναι η τυχαία συνάντηση ανθρώπων, αγγέλων, αριθμών, τραγουδιών και ακόμη και φτερών, που μας ενημερώνουν ότι υπάρχει ένα σχέδιο σε ένα μέρος που δεν γνωρίζουμε ακόμα.

Μερικές φορές, φαίνεται ότι το πιο εκπληκτικό είναι αυτό που αναγνωρίζαμε λιγότερο στη ζωή μας.

Ίσως δεν μπορούμε πραγματικά να σχεδιάσουμε το πεπρωμένο – αλλά ίσως μπορούμε να προετοιμαστούμε για αυτό κάνοντας χώρο για το απροσδόκητο.

Οι ψυχές που προορίζονται να μας ξυπνήσουν.
Υποθέτω ότι αυτές είναι εκείνα τα άτομα που μπαίνουν στη ζωή μας μόνιμα ή τουλάχιστον για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μερικές φορές, αυτές είναι ακόμη και οι αδελφές ψυχές ή δίδυμες φλόγες. Αυτά τα άτομα μπαίνουν στη ζωή μας για να δημιουργήσουν ένα οδόφραγμα για μας. Μας εμποδίζουν ολοκληρωτικά από το να ζήσουμε τη ζωή που είχαμε και καθιστούν αδύνατο να αγνοήσουμε το κάλεσμα για αφύπνιση.

Με πολλούς τρόπους, αυτοί οι άνθρωποι είναι «σπάνιος χρυσός» και μερικές φορές μπορούμε να το αισθανθούμε αυτό από την πρώτη μας συνάντηση. Συνήθως υπάρχει μια αίσθηση αναγνώρισης στα μάτια μας, καθώς και μια οικεία δόνηση μεταξύ μας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποσκοπούν στη διακοπή της τωρινής κατάστασης μας.

Όταν είμαστε μικροί, όλοι έχουμε μια ιδέα για το πώς νομίζουμε ότι η ζωή μας θα εξελιχθεί – και στη συνέχεια θα φτάσουμε στο σημείο όπου το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γελάσουμε εξαιτίας της πραγματικής πορείας που παίρνει. Τίποτα δεν πηγαίνει σύμφωνα με το σχέδιο, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή τα πράγματα δεν προορίζονται να πάνε σύμφωνα με αυτό.

Αντιθέτως, λαμβάνουμε μερικές φορές θείες παρεμβάσεις από τις ψυχές που έχουν σταλθεί λόγω προηγούμενων συμβάσεων της ψυχής. Στην ουσία, συμφωνήσαμε να συναντηθούμε σε αυτή τη ζωή πριν γεννηθούμε. Συμφωνήσαμε ακόμα και για την ώρα και για τον τόπο συνάντησης.

Το μόνο που αφήνεται έπειτα στην μοίρα είναι η συνέχεια, έτσι ώστε να μπορέσουμε να κατευθυνθούμε προς τον εαυτό μας και προς τον σκοπό της ζωής που δεν έχουμε εκπληρώσει ακόμα.

Οι ψυχές που μας βοηθούν να θυμηθούμε ποιοι είμαστε.
Στην ζωή μερικές φορές φαίνεται ότι αγωνιζόμαστε να αναπτυχθούμε μακριά από τον εαυτό μας. Είμαστε αυτά τα εκπληκτικά παιδιά, γεμάτα με φωτιά και δημιουργικότητα, και κάπου στον δρόμο, ξεχνάμε αυτό που πιστεύαμε με τόσο σθένος.

Συχνά, προδίδουμε αυτή την πίστη για γίνουμε ενήλικες, όμως ξεχνάμε το ποιοι πραγματικά προοριζόμαστε να γίνουμε. Δεν έχει σχέση με το πόσα χρήματα βγάζουμε, ή ακόμα και με το τι δουλειά κάνουμε – έχει να κάνει με την ψυχή και την εσωτερική πυξίδα μας.

Κάθε στιγμή που ζούμε είναι αληθινή για τον εαυτό μας; Ή μήπως υιοθετήσαμε τα ιδανικά και τις προσδοκίες των άλλων σε μια προσπάθεια να γίνουμε κάποιοι που νομίζουμε ότι χρειάζονται οι άλλοι; Οι πιο δύσκολες απόψεις που αντιμετωπίζει κάποιος από εμάς είναι η απόφαση (και το ταξίδι) να είμαστε ο εαυτός μας, να σπάσουμε το καλούπι και να ζήσουμε σύμφωνα με την δική μας αλήθεια.

Αυτού του είδους ψυχές έρχονται στη ζωή μας για να μας βοηθήσουν να θυμηθούμε το ποιοι είμαστε, έτσι ώστε να αρχίσουμε να είμαστε πιο πιστοί στον εαυτό μας. Κάποιες φορές, θα το κάνουν ευγενικά – και άλλες φορές, θα πρέπει να το κάνουν πιο καταστροφικά, ώστε να θυμηθούμε τι είναι αυτό που έχουμε ξεχάσει τόσο πολύ.

Μερικές φορές, η αλήθεια είναι ότι για να γίνουμε αυτοί που είναι γραφτό να γίνουμε, πρέπει πρώτα να θυμηθούμε ποιοι ήμασταν πριν προσπαθήσουμε να γίνουμε όπως όλοι οι άλλοι.

Οι ψυχές που απλώς είναι εδώ για να μας φτιάξουν την διάθεση.
Συχνά, αυτές είναι εκείνοι οι άνθρωποι που συναντάμε στον δρόμο για μια στιγμή και προορίζονται να μας φτιάξουν τη διάθεση με κάποιο μικρό τρόπο.

Αυτοί οι τρόποι είναι οι συνομιλίες που ξεκινούν τυχαία και διαρκούν γι ώρες σε ένα λεωφορείο ή είναι εκείνα τα χαμόγελα που βλέπουμε καθώς περπατάμε με ένα καφέ στο χέρι ενώ αναρωτιόμαστε για το πώς η καρδιά μας ράγισε ακόμα μια φορά. Τις περισσότερες φορές, πιστεύουμε ότι οι κοσμικές, ψυχικές συνδέσεις πρέπει να είναι αυτές οι μεγάλες εμπειρίες, που κρατούν για όλη μας τη ζωή- αλλά στην πραγματικότητα, τις έχουμε κάθε μέρα.

Ακριβώς επειδή κάποιος δεν μένει στη ζωή μας για χρόνια, δεν σημαίνει ότι ο σκοπός του δεν είναι σημαντικός ή ουσιαστικός. Συνήθως αυτές οι ψυχές δεν μας γνωρίζουν καλά. Μπορεί ακόμα να είναι κάποιος που είναι σχεδόν αόρατος για τους περισσότερους, όπως ένας άστεγος στον δρόμο ή κάποιος που κάνει ωτοστόπ στον αυτοκινητόδρομο.

Ωστόσο, το όμορφο είναι ότι όλοι έχουμε μια ιστορία και όλοι έχουμε ένα σκοπό σε αυτή τη ζωή. Μερικές φορές οι άνθρωποι έρχονται για να αλλάξουν τη ζωή μας και να μείνουν – και άλλες φορές, απλώς μας φτιάχνουν την διάθεση, ώστε να μπορέσουν να συμβούν και άλλες αλλαγές.

Τα νήματα που μας συνδέουν είναι αυτά που κάνουν αυτόν τον πλανήτη απίστευτα απρόβλεπτο όπως και είναι, επειδή η πραγματικότητα είναι πως δεν ξέρουμε ποτέ πότε θα συναντήσουμε κάποιον που έχει σταλθεί για να αλλάξει τη ζωή μας.

Μάγεια Τ.